Nederland als Europese lidstaat: eindelijk normaal?

Description
Preface

Table of Contents

1	Europa voorbij de beeldvorming
2	De publieke opinie
3	De EU: internationale speler met gebreken
4	Nederland – Europa of Amerika?
5	Het drijfzand van de Arabische Lente
6	Nederland, Rusland en de Europese Unie
7	Nederlandse invloed op de regulering van migratie in Europa: de natiestaat vaarwel of een gidsland op dwaalspoor?
8	Nederlandse vergezichten op Europese politiesamenwerking
9	Veiligheid en defensie in EU-verband: de blinde vlek van Den Haag?
10	Grenzen aan de uitbreiding van de Europese Unie
11	De interne markt
12	Het Stabiliteitspact als Eeuwige Belofte
13	De paradox van Nederland
14	De Europese Begroting: consolidatie of modernisering?
15	Europees landbouwbeleid: vernieuwingen in relatie tot agrifoodketen en platteland
16	Partijpolitiek in Europa: op zoek naar nieuwe wegen
17	Van ‘Europa als gril’ naar grip op Europa?
	Over de auteurs
Figures

Description

Veel beeldvorming over Nederland in de EU klopt niet. De laatste paar jaar verschijnen bijna dagelijks stukken in Nederlandse en internationale media met als boodschap dat Nederland opeens is verworden van een pro-Europees land tot anti-Europees. Het lijkt alsof Nederland niet meer voor- of achteruit wil in de EU en alsof het politici goed uitkomt om af te geven op de EU. Het paradoxale beeld overheerst van een klein open land waar de Europese liefde bekoeld is.

Nederland als Europese lidstaat: eindelijk normaal? kijkt voorbij de grote woorden over ‘Nederland is voor/tegen de EU’ en hanteert de sectorale thermometer: zien we daadwerkelijk terugtrekkende bewegingen op het concrete niveau waarop beleid gevoerd wordt en waarop Europese afspraken gemaakt worden? Was Nederland op de werkvloeren van het beleid wel zo pro-Europees, en is dat nu omgeslagen?

Uit de hoofdstukken komt naar voren dat Nederland altijd pragmatisch is geweest in zijn Europese opstelling. In de kortetermijnbeleving van media en politici kan het zo zijn dat Nederland een omslag heeft doorgemaakt van onvoorwaardelijke steun voor een supranationaal orgaan als de Europese Commissie naar een meer door eigenbelang gedicteerde vorm van intergouvernementele samenwerking en van steun voor verdere integratie naar het afhouden of het terugdraaien van Europees beleid. De hoofdstukken onderstrepen daarentegen dat Nederland over het algemeen juist niet dogmatisch was en keuzes gemaakt heeft op veelal zakelijke afwegingen van nut en noodzaak. De ene keer was het meer intergouvernementeel, de andere keer meer supranationaal. De ene keer was het wat meer gericht op regelgeving, de andere keer meer op deregulering en coördinatie. Nederland is ook niet opeens omgegaan in 2005 of kritisch geworden op de EU. Terughoudendheid was altijd onderdeel van de Nederlandse opstelling.

Target group

Dit boek is bestemd voor bestuurskundigen, politicologen, beleidsmedewerkers Rijksoverheid en politici.

Ordering

If you would like to receive more information about this book or you would like to place an order, please go to our website.